być na froncie

См. также в других словарях:

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny

• padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… …   Słownik języka polskiego

• sytuacja — ż I, DCMs. sytuacjacji; lm D. sytuacjacji (sytuacjacyj) 1. «zespół okoliczności, położenie, w jakim się ktoś znajduje, ogół warunków, w których się coś dzieje, coś się rozwija» Ciężka, krytyczna, napięta, nieprzyjemna, niewyraźna, niebezpieczna,… …   Słownik języka polskiego

• służba liniowa — {{/stl 13}}{{stl 7}} służba na froncie, w polu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być w służbie liniowej. Być skierowanym do służby liniowej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łopatka — Położyć, powalić, rozłożyć, kłaść kogoś na (obie) łopatki a) pot. «pokonać kogoś, być znacznie lepszym od kogoś, wyraźnie wyprzedzać kogoś w jakiejś rywalizacji»: Należało więc główne siły skoncentrować na froncie zachodnim, rzucić je na Francję… …   Słownik frazeologiczny

• wiek — 1. Ktoś w pewnym wieku «ktoś w wieku dojrzałym, bliżej nieokreślonym»: Kobieta w pewnym wieku nie powinna pokazywać się na ulicy bez pończoch, rękawiczek i kapelusza, i to bez względu na pogodę, twierdziła stanowczo, gdy ktoś dziwił się, że w… …   Słownik frazeologiczny

• nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… …   Słownik języka polskiego

• walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu …   Słownik języka polskiego

• dzielić się – podzielić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}ostatnim kawałkiem chleba [ostatnim kęsem] {{/stl 13}}{{stl 7}} dzielić się z kimś resztą tego, co się ma; być ofiarnym, solidarnym w nieszczęściu : {{/stl 7}}{{stl 10}}To dobrzy ludzie, oni by się ostatnim… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• walczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, walczyćczę, walczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić wojnę, toczyć walkę; bić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczyć na wojnie, na froncie. Walczyć z bronią w ręku.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień